چشمی به راه
- شنبه, ۱۲ مرداد ۱۳۹۲، ۰۱:۵۳ ب.ظ
با توبودن نیست
چشمی به راه
در آنسو که آسمان
چشمی به ژرفناکی
خورشید کاشت
کاش تبسمت در غرورم
هنوز
کاشانه داشت
و
هنگامِ
شاعر نمودنم
هنگامه شعور برخاست
و میدان بی نصیبی از طلوع شادی برخاست
تا سپیدی دیگرمتولد شد یا که غزل.
