تو....

دنیا پای غزلان تو را

آرام، غزل گونه ، زل می زند!

و ببین چگونه؟

کام میگیرند

چشمان غزال گون آسمان

 از آوازِ 

دشتی های سرباز تو

 و محو میشوند

در پای قدم های تو 

آغازگران شادیهای خاموش

که چگونه؟

در پای  ساکن ، راز شدی؟